چهارشنبه ۲ فروردین ۱۳۹۱ ساعت 3:3 |
|
نوشته شده به دست روانشناسی مدرن | ( )
آخرین ترانه
باز دوباره چشایی که
خیره به جاده می مونه
باز دوباره اون که میره
میره دیگه نمی مونه
یاد روزای گذشته
خاطرات سرد و کهنه
یاد اونکه حالا رفته
منو اینجا جا گذاشته
میشینم باز تک و تنها
روبه روی قاب عکست
میگم ای کاش نمیرفتی
تا ابد میموندم پیشت
بذار ، حقیقتو بگم
به آخر خط رسیدم
حتی واسه زنده بودن
روی خودم خط کشیدم
این آخرین ترانمه
که دارم من میخونم
تو غربتم بدون تو
محکوم به تنها موندنم